Zondag 28 Augustus 2011, Rozengracht Amsterdam.
Jaarlijks opent de Fatih Moskee de deuren voor iedereen die belangstelling heeft om bij elkaar te komen en elkaars cultuur beter te leren kennen. Zo ook op deze zondag. 2010 stond in het teken van vluchtelingen en dit jaar was armoede het thema van de avond. Het programma bestond uit meerdere sprekers en korte scènes omtrent armoede gespeld door het Wijktheater, en achteraf gezamenlijk aanschuiven bij een Iftar maaltijd.
Friso Hiemstra leidde de avond op een gezellige manier door telkens weer de mensen uit de zaal bij te betrekken. Mehmet Yamali van de Fatih Moskee vertelde de bezoekers over de ramadan en de achterliggende redenen van het vasten en Tineke Bouwes, projectmanager van Hogeschool Amsterdam, ging in op de vraag “Wat is armoede eigenlijk?”. Is armoede alleen afhankelijk van de hoogte van iemands inkomen of komt daar meer bij kijken? Zij gaf een levendig beeld van wat armoede betekent aanhad van het verhaal van een stel welke zij tijdens het onderzoek naar armoede had leren kennen, maar schetste tegelijk ook wat er voor nodig is om uit de armoede te kunnen komen. Haar verhaal als ook de (herkenbare) scènes uit de voorstelling “Armoede” leverden interessante vragen en uitwisselingen op.
Er was een scene waarbij een arme vrouw negeert werd door passanten maar opeens wel iemand tegenkwam die haar eten gaf en vervolgens ook nog geld. Menselijke en betrokkene hulp maar is het eenmalige geven van eten en geld voldoende om iemand daadwerkelijk uit de armoede te kunnen helpen?
Ter plekke hulp bieden en voedsel delen met diegene die niets hebben is helaas nog lang niet vanzelfsprekend voor medemensen, terwijl het zo weinig vraagt, maar het weggooien van voedsel daartegen is voor veel mensen heel normaal. Net als het wegkijken of negeren, want als je iets niet ziet dan hoef je daar ook niets mee. Er bestaan nog zo veel vooroordelen omtrent armoede en het zijn deze vooroordelen die mensen blind maken in hun hart. Maar een ding is zeker: armoede kan iedereen treffen. Ongevallen, langdurige ziektes, ontslag, akelige scheiding, ingrijpende gebeurtenissen … een mens kunnen allerlei dingen overkomen waardoor financieel problemen zich gaan opstapelen. Dan is het belangrijk dat er op tijd aan de bel wordt getrokken maar waar trek je aan de bel als je niet weet waar de bel is? Naast het gebrek aan steun door medemensen is het eigenlijke probleem meestal namelijk dat mensen helemaal niet weten waarop zij recht hebben, of waar ze de nodige steun kunnen vinden als hun situatie zodanig uit de hand dreigt te lopen dat zij in armoede belanden. Bovenop komen de individuele beperkingen die mensen ook in de weg (kunnen) staan op bvb. voor zichzelf op te kunnen komen en hulp te vragen en te aanvaarden. Op emotioneel vlakte vormen schaamte en gevoelens van waardeloosheid een grote barrière om in het sociale netwerk steun te (kunnen) vragen, als er dan überhaupt een sociaal netwerk is want vaak raken mensen snel geïsoleerd als zij niet meer mee kunnen draaien zoals iedereen.
Behalve dus de steun van medemensen zijn cruciale en fundamentele aspecten die aan de basis liggen van armoede: de onbekendheid van voorzieningen, het niet weten bij welke instanties iemand welke soort hulp kan krijgen als ook welke rechten iemand heeft. Ook blijven de drempels erg hoog om naar instanties te gaan, wat toch vaak mede veroorzaakt wordt door bureaucratie en de slechte en ongelijkwaardige bejegening. Dit blijven echt een knelpunten in onze maatschappij en het maatschappelijke steunsysteem.
Behalve dus de steun van medemensen zijn cruciale en fundamentele aspecten die aan de basis liggen van armoede: de onbekendheid van voorzieningen, het niet weten bij welke instanties iemand welke soort hulp kan krijgen als ook welke rechten iemand heeft. Ook blijven de drempels erg hoog om naar instanties te gaan, wat toch vaak mede veroorzaakt wordt door bureaucratie en de slechte en ongelijkwaardige bejegening. Dit blijven echt een knelpunten in onze maatschappij en het maatschappelijke steunsysteem.
Deze avond heeft ons weer eens heel duidelijk gemaakt hoe belangrijk het blijft om door te gaan met het geven van informatie omtrent de WMO als ook het geven van voorlichtingen aan zowel instanties en hulpverleners als ook de mensen die de weg naar voorzieningen niet weten te vinden en ook de medemensen. Er moet meer inzicht komen in de verschillende factoren die mee kunnen spelen en de oorzaken van armoede. We moeten de kennis en het inlevingsvermogen in de situatie van arme, net als in de situaties van anderzijds beperkte mensen of in die situatie van mensen met een andere culturele achtergrond, stimuleren en vergroten. Mensen moeten niet alleen gelaten worden en afgekraakt maar omarmd, ondersteund en aangemoedigd.
Dit waren allemaal onderdelen van deze avond in de Fatih Moskee want naast het gesprek over armoede ging het er natuurlijk ook om culturen samen te brengen. Te laten zien dat het heus mogelijk is om ondanks verschillend geloof toch een gezellige tijd te hebben en met elkaar te delen. En dan niet alleen de Iftar maaltijd maar dus ook onze betrokkenheid en zorg voor elkaar als mensen. Zulke initiatieven en bijeenkomsten zorgen ervoor dat individuele inzet vermenigvuldigd dus laten we doorgaan met ons streven om gezamenlijk de verandering te zijn die we in deze maatschappij, in deze wereld, willen zien.
Henrike en Astrid
Dit waren allemaal onderdelen van deze avond in de Fatih Moskee want naast het gesprek over armoede ging het er natuurlijk ook om culturen samen te brengen. Te laten zien dat het heus mogelijk is om ondanks verschillend geloof toch een gezellige tijd te hebben en met elkaar te delen. En dan niet alleen de Iftar maaltijd maar dus ook onze betrokkenheid en zorg voor elkaar als mensen. Zulke initiatieven en bijeenkomsten zorgen ervoor dat individuele inzet vermenigvuldigd dus laten we doorgaan met ons streven om gezamenlijk de verandering te zijn die we in deze maatschappij, in deze wereld, willen zien.
Henrike en Astrid
